Ze wszystkich świąt kościelnych najuroczyściej obchodzona była w Polsce Wielkanoc, potem Boże Narodzenie, a trzecie miejsce wśród uroczystości dorocznych zajmowało Zesłanie Ducha Świętego czyli Zielone Świątki, do których przyłączono szczątki różnych lechickich zwyczajów i obrzędów wiosennych, jak np. obchodzenie granic „z królową” na Kujawach, wybierania Zesłanie Ducha Świętego. Katecheza. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus Witajcie Kochani na kolejnej katechezie Dzisiaj opowiemy sobie o Duchu Świętym. Zapiszcie w zeszycie temat lekcji: Zesłanie Ducha Świętego. Na początek zapraszam do modlitwy Włącz piosenkę i spróbuj zaśpiewać razem z zespołem: Kliknij tutaj-->> PIOSENKA Teksty poniższe są pomocą do wspólnego przeżywania dłuższych (np. całonocnych) adoracji. Zostały przygotowane przez wspólnotę adoracyjną z Makowa Podhalańskiego. Ze świadectwem z nocnych adoracji Najświętszego Sakramentu, w których uczestniczy i które współorganizuje ta wspólnota, można się zapoznać na stronie Zapraszam do wysłuchania modlitwy w dniu święta Zesłania Ducha Świętego, potocznie nazywane Zielonymi Świątkami. Pomódlmy się o pomoc do Ducha Świętego.Modli Do ducha Świętego uciekamy się nieraz, gdy potrzeba nam „światła Ducha Świętego” – przed rozmaitymi egzaminami, trudnymi sytuacjami, niełatwymi wyborami. Szczególnie czcimy Go w pieśni: Przybądź Duchu stworzycielu , zaś w samą Uroczystość Zesłania Ducha Świętego śpiewając przed aklamacją Alleluja sekwencję do Ducha Czas przeżyty przez Apostołów przed Zesłaniem był pełen lęku, obawy i podobnie jak u nas izolacji, która przez tchnienie Ducha Świętego przeistoczyła się we wspólnotę pełną nadziei. Przypatrzmy się naszym czasom — izolacji, która zmienia nas — ale czy na gorsze. Sam mogłem doświadczyć w ostatnich dniach, że od Notatki nt. pochodzenia Prefacji dzisiejszej uroczystości w Mszałach Pawła VI i Piusa V Mszał Pawła VI, Prefacja na Zesłanie Ducha Świętego. Oficjalny polski przekład: Aby doprowadzić do pełni misterium paschalne, zesłałeś dzisiaj Ducha Świętego na wszystkich, których uczyniłeś swoimi przybranymi dziećmi, jednocząc ich z Jana 14,15-21. Ewangelia wg św. Jana 14, 15- 21: Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. Ja będę prosić Ojca, aby dał wam innego Pocieszyciela, by był z wami na wieki- Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. Znajduje się ona w Liście do Galatów 5,22-23. W Biblii Tysiąclecia wymieniono 9 owoców Ducha Świętego: "miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie". W Wulgacie w tym fragmencie dodano jednak jeszcze 3 cnoty: wiara, skromność i czystość. [1] Wejście: Królu Niebieski, Pocieszycielu („Niepojęta Trójco”, s.207) W antyfonie na wejście słyszymy: „Duch Pański napełnił okrąg ziemi, Ten, który ogarnia wszystko, zna każdą mowę”, w kolekcie zaś kapłan zanosi do Boga wołanie: „(…) ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia FH1l. Dzisiejsza uroczystość każe się nam pochylić nad tajemnicą Ducha Świętego. W każdą niedzielę wyznajemy w Credo: „Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi”. Jednocześnie uświadamiamy sobie dziś, jak trudno jest mówić o Duchu Świętym. Odwołujemy się do symboli: wichru, ognia i wody, by wyrazić naturę Tego, który jest niewyrażalny – Boga obecnego w nas i w świecie, który oświeca, poucza, inspiruje do działania i dodaje odwagi do dawania świadectwa o Chrystusie. 1. Moc wichru Dzieje Apostolskie mówią, że apostołowie oczekiwali z ufnością na zapowiedzianego przez Pana Jezusa Ducha Świętego. Gromadzili się w Wieczerniku i trwali na modlitwie. Dzień Pięćdziesiątnicy (w języku hebrajskim Szawuot) był szczególnym świętem dla Żydów. Przybywali oni do Jerozolimy z Palestyny i z różnych stron świata, by dziękować Bogu za urodzaje. Przynosili plony ziemi – snopy zboża, winogrona, daktyle i figi, by ofiarować je Panu. Ludzie ozdabiali domy zielonymi gałązkami. W tym dniu, gdy Jerozolima była pełna pobożnych pielgrzymów z całego świata, Duch Święty zstąpił na apostołów. Pierwszym znakiem obecności Ducha Świętego był „szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru” (Dz 2,2). Obraz wiatru (hebrajskie ruah) pojawił się w Księdze Rodzaju przy opisie stworzenia świata, gdzie symbolizował obecność Ducha Świętego. Duch Boży (ruah elochim) unosił się nad wodami jako siła porządkująca i ożywiająca cały wszechświat. Dzięki mocy Ducha Świętego światło zostało odłączone od ciemności, a wody od lądów. Światło słońca zapewniało wzrost roślin na ziemi. Gdy Bóg stwarzał człowieka, znowu tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. Duch Święty jest tu ożywicielem. On sprawia, że człowiek odnajduje sens życia i swoje podobieństwo do Stwórcy. Rzeczywistość działania Ducha Świętego jako tchnienia życia obrazuje pewne opowiadanie. Rolnik posiał pszenicę na polu i zasilił ją nawozami. Był dumny z siebie, bo zboże pięknie wyrosło. Na wysokich łodygach pszenicy pojawiły się piękne kłosy. Gdy słońce mocniej przyświeciło, łan pszenicy zrobił się złocisty. Rolnik stanął z kosą i zaczął żniwo. Był jednak zdziwiony, gdy zobaczył, że skoszone źdźbła nie padają równo na ściernisko. Wybrał kilka najpiękniejszych kłosów i nerwowo roztarł je w rękach. Dmuchnął, a na dłoni było tylko kilka ziaren. Kłosy pszenicy na jego polu były puste. Rolnik uświadomił sobie, że w czasie kwitnienia pszenicy zabrakło wiatru, który powoduje zapylenie kwiatów i powstanie ziarna. Działanie Ducha Świętego jest delikatne jak łagodny powiew, który sprawia, że w kwiatach zawiązuje się ziarno. Duch Święty jest jak wiatr, który na morzu porusza okręty. Przez natchnienia popycha nas do dobrego działania. 2. Języki ognia W czasie zesłania Ducha Świętego apostołowie zobaczyli „języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden” (Dz 2,3). Ogień, podobnie jak wiatr czy tchnienie, był symbolem Ducha Świętego w Starym Testamencie. Zwykle towarzyszył objawianiu się Boga, podkreślając Jego wielkość i moc. Stwórca objawił się w znaku ognia Mojżeszowi, gdy wszedł on na Synaj. Mojżesz widział krzew ognia, który cały czas płonął, lecz się nie spalał. Wpadł w przerażenie, zdjął sandały, bo ziemia, na której stał, była święta (por. Wj 3,2-6). Jednocześnie moc ognia udzieliła się Mojżeszowi i poznał Boga, a jego twarz promieniowała światłem. Bóg objawił się Izraelitom, gdy uciekali z Egiptu, jako słup ognia, który wskazywał im drogę i jednocześnie osłaniał ich przed pościgiem (por. Wj 13,21). Ogień również spala to, co złe. Niszczy grzech i oczyszcza ziemię z zepsucia. Jako rozżarzone węgle dotknął ust proroka Izajasza, aby go oczyścić i przygotować do misji głoszenia słowa Bożego (Iz 6,6). Ogień daje ciepło, ogrzewa dom i służy do obrony przed ciemnościami. Momentu dotknięcia mocą ognia Ducha Świętego doświadczył św. brat Albert Chmielowski, gdy jako artysta wstąpił do jezuitów, by służyć Bogu. W czasie rekolekcji Duch Święty dotknął go swoją mocą, odsłaniając przed nim jego słabości i brudy. Brat Albert pogrążył się w całkowitej ciemności, ale ogień Bożej mocy, który go wewnętrznie przepalał, niszczył i oczyszczał, w końcu stał się dla niego światłem. Ukazał przyszłemu świętemu drogę służenia najuboższym i dał mu siłę tak wielką, że już się nie cofnął przed trudnościami. W czasie zesłania Ducha Świętego języki ognia są znakiem miłości Ducha Świętego, który jest światłem, oczyszcza i przemienia serce człowieka oraz napełnia go Bożą mądrością i mocą. Duch Święty dał apostołom odwagę głoszenia słowa Bożego. Piotr wystąpił jako pierwszy. Wszyscy obecni przed Wieczernikiem rozumieli jego przemówienie. 3. Świadectwo o Chrystusie wobec świata Duch Święty, który staje się obecny w obrazie wichru i ognistych języków zapowiada nową erę w dziejach świata. Jak w czasie stworzenia Duch Boży unosił się nad wodami, tak w dzień zesłania Ducha Świętego rodzi się Kościół, w którym każdy człowiek doświadcza bliskości Boga. Szczególnym darem Ducha Świętego zapowiedzianym przez Pana Jezusa jest moc odpuszczania grzechów: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,23). Każdy grzech jest symbolem umierania, które ostatecznie prowadzi do śmierci. W nałogach, jak pijaństwo, narkomania, uzależnienie od pornografii, śmierć jest nieuchronna i prawie natychmiastowa. Duch Święty obecny w sakramencie pokuty przez odpuszczenie grzechów jest nowym tchnieniem życia. Przywraca je, ukazując możliwość nawrócenia, przemiany. Moc Ducha Świętego objawia się w zdolności wyznania, że Pan Jezus jest jedynym Zbawicielem: „Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»” (1 Kor 12,3). Ta moc szczególnie objawia się w życiu męczenników, którzy jak św. Maksymilian Kolbe mają odwagę wyznawać Chrystusa, ryzykując swoim życiem. Maksymilian odważnie poszedł do bunkra głodowego za Franciszka Gajowniczka. W ciągu dwóch tygodni, które tam spędził, okazał niezwykły hart ducha. Śpiewał pieśni, którymi zapalał odwagę u współwięźniów. Moc świadczenia o Panu Jezusie otrzymuje każdy chrześcijanin otwarty na działanie Ducha Świętego, by być świadkiem miłości Bożej w domu, rodzinie, szkole i pracy. Duch Święty na różne sposoby objawia się w naszym życiu. Jest ogniem przepalającym i niszczącym brud grzechu. Hartuje chrześcijanina wewnętrznie. Staje się światłem i ciepłem. Jest jak tchnienie wiatru popychające do czynienia dobra. Podsuwa dobre myśli i pomaga wielbić Boga w codziennym życiu. Przeżyjmy więc dobrze dzisiejszą uroczystość, otwierając nasze serca na Jego działanie. W dzisiejszą Uroczystość Zesłania Ducha Świętego za odmówienie hymnu „O Stworzycielu, Duchu, przyjdź” można uzyskać odpust zupełny. Na Mszę św. o godz. zapraszamy kandydatów do bierzmowania ze swoimi rodzicami. Prosimy naszych parafian o modlitwę w intencji kandydatów oraz by zabrali do domu karteczkę z imieniem wylosowanego kandydata, za którego podejmą modlitwę. Dzisiaj taca na prace inwestycyjne w parafii. W poniedziałek – Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła. Msze św. według porządku świątecznego: rano o godz. i oraz po południu o godz. i W środę – wspomnienie św. Jadwigi Królowej. W czwartek – Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Dzień modlitwy o uświęcenie kapłanów. W sobotę – wspomnienie św. Barnaby, Apostoła. Nabożeństwo czerwcowe jest odprawiane codziennie po Mszy św. wieczornej. W następną niedzielę Uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Zakończenie czasu spowiedzi i Komunii św. wielkanocnej. Po Mszy św. o godz. w naszym kościele wystąpi Chłopięcy Chór Kameralny "Chcemy śpiewać" ze Szkoły Podstawowej w Łodzi z koncertem pieśni sakralnych i patriotycznych. Caritas Arch. Białostockiej zaprasza na Koncert Uwielbienia "Bogu Dźwięki" przy tworzonych na żywo obrazach z piasku, w wykonaniu scholi akademickiej Adonai w przyszłą o godz. przed katedrą. Nowy numer „Dróg Miłosierdzia” poświęcony tematyce ojcostwa oraz pierwszym w naszej archidiecezji nadzwyczajnym szafarzom Komunii św. jest do nabycia przy wyjściu z kościoła na parking. Uwzględniają czytania i antyfony mszalne. Wigilia Uroczystości Zesłania Ducha Świętego Śpiew na wejście: Duchu Najświętszy, otwórz usta moje (zwrotki od nr 1 do nr 3) Introit wigilii Uroczystości Zesłania Ducha Świętego brzmi: „Miłość Boża rozlana jest w naszych serach * przez Ducha Świętego, który w nas mieszka. * Alleluja”. Nawiązując do tej treści, rozpocznijmy Mszę świętą śpiewem pieśni „Duchu Najświętszy, otwórz usta moje”. Śpiew na przygotowanie darów: Przybądź, Duchu Święty (zwrotki nr 1, 2, 4) W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy wezwanie Jezusa Chrystusa, aby ten, kto spragniony przyszedł do naszego Zbawiciela, z którego płyną strumienie wody żywej. W czasie procesji z darami ofiarnymi zaśpiewajmy „Przybądź, Duchu Święty”. Śpiew na Komunię: Panie, pragnienia ludzkich serc (zwrotki od nr 1 do nr 3) „Przyjdźcie do Mnie wszyscy” (zwrotki od nr 1 do nr 3) W nawiązaniu do antyfony na Komunię: „W ostatnim dniu święta, * Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: * Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, * niech przyjdzie do Mnie i pije. * Alleluja”, podczas Komunii Świętej śpiewajmy jedną z powyższych pieśni. Śpiew po Komunii: Dzięki, o Boże Ojcze (zwrotki od nr 1 do nr 9) Po Komunii świętej uwielbiajmy Pana Boga śpiewem pieśni „Dzięki, o Boże Ojcze”. Śpiew na zakończenie: Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę (zwrotki od nr 1 do nr 2) W drugim czytaniu słyszeliśmy, że „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości”. Wigilię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego zakończmy śpiewem „Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę”. ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO - UROCZYSTOŚĆ, ROK B Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Wigilijnej Uroczystości Zesłania Ducha Świętego kliknij TUTAJ. Lekcjonarze wydane przed 2015 r. nie mają podziału na rok A, B i C. Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy Uroczystości Zesłania Ducha Świętego według wcześniejszych lekcjonarzy kliknij TUTAJ. MSZA W DZIEŃ PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. DRUGIE CZYTANIE (Ga 5, 16-25) Owoce Ducha Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, istąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 15, 26-27; 16, 12-15) Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Oto słowo komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA.