Objawy łagodnej hiperkalemii są zwykle niezauważalne, dlatego też do wykrycia nadmiaru potasu często dochodzi przypadkowo, np. przy okazji innych badań diagnostycznych. Można jednak zauważyć w organizmie nadmiar potasu. Objawy to: osłabienie mięśni, drętwienie, mrowienie, mdłości. Ciężka hiperkalemia natomiast wymaga szybkiej Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym do życia. Zbyt niski jego poziom powoduje niedokrwistość, ale jego nadmiar jest również groźnym dla człowieka stanem. Żelazo wchodzi w skład czerwonych krwinek i odpowiada za transport tlenu, prawidłowy wzrost komórek, wzmacnia odporność organizmu oraz warunkuje jego prawidłowe funkcjonowanie. Laktacja, czyli mechanizm wytwarzania pokarmu przez kobiecy organizm jest prosty: jego ilość zawsze dostosowuje się do potrzeb dziecka. Dlatego im częściej przystawiasz dziecko do piersi, tym intensywniej pracują gruczoły mleczne a proces laktacji przebiega prawidłowo. I odwrotnie: im karmienie piersią będzie rzadsze, a czas trwania Niedobór potasu wywołuje nieprzyjemne dolegliwości. Także jego nadmiar może jednak być szkodliwy; Poziom potasu regulować można za pomocą odpowiednio zbilansowanej diety; Nie powinno w niej zabraknąć m.in. kakao i bananów; Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onet. Niedobór magnezu i potasu – objawy Łatwo dostępnym źródłem potasu są ziemniaki, spożywane bardzo często pokrywają zapotrzebowanie prawie w 25%. Korzystnie dla zdrowia jest wybierać takie artykuły żywnościowe, które dostarczają jednocześnie obok potasu także innych makro i mikroelementów. Pod względem zawartości przeliczonej w mg na 100g wyróżniamy: Przyczyny niedoboru magnezu u dziecka mogą mieć bardzo różne podłoże. Przede wszystkim przyczynia się do niego dieta uboga w składniki odżywcze, a bogata w cukier (na przykład nadużywanie słodkich napojów gazowanych). Magnezu brakuje także wtedy, gdy najmłodsi żywią się przeważnie pokarmami typu fast food. Brak wody przyczynia się do powstania niedoborów potasu, magnezu i sodu, w wyniku czego organizm dziecka zaczyna nieprawidłowo funkcjonować. Warto pamiętać, że u niemowląt z powodu braku regularnej dostawy płynów w ciągu zaledwie 5 dni dochodzi do utraty płynów pozakomórkowych. Fosfor jako jeden ze składników mineralnych jest niezbędny w okresie intensywnego wzrostu w czasie dojrzewania płciowego naszych pociech. U ludzi dorosłych zapotrzebowanie związane jest m.in. z zachodzącą przebudową kośćca. Dzienna zalecana norma spożycia fosforu dla chłopców i dziewcząt ( 10–18 lat) jest jednakowa i wynosi Istnieje szereg objawów, które mogą wskazywać na to, że poziom hemoglobiny w naszym organizmie jest zbyt niski lub za wysoki. Gdy stężenie hemoglobiny znajduje się poniżej dopuszczalnej normy, czujemy się osłabieni i senni, brakuje nam energii, mamy problemy z koncentracją i zapamiętywaniem. U wielu osób widoczna jest bladość Opadające kąciki ust, gdy pojawiają się nagle, zazwyczaj nasuwają podejrzenie udaru mózgu. Do opadnięcia kącika ust mogą jednak prowadzić inne choroby. Najczęściej mają związek z porażeniem nerwu twarzowego. W łagodzeniu objawów pomaga rehabilitacja. W domu można przykładać do ucha i policzka ciepłe okłady i robić delikatny masaż. C9ItdT3. Fot. Robert Przybysz/AdobeStock Opublikowano: 21:13Aktualizacja: 10:37 Potówki mogą pojawić się w każdym wieku. Jednak najczęściej można je zaobserwować u niemowlaków. Powstają z powodu nierozwiniętych do końca gruczołów łojowych oraz z pocenia lub przegrzania dziecka. Potówki nie są powodem do niepokoju, gdyż w łatwy sposób można sobie z nimi radzić. Jak wyglądają potówki u niemowlaka?Potówki u niemowlaka: jak się ich pozbyć?Jak zapobiegać potówkom? Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Niedojrzałe gruczoły potowe u niemowlaka często nie są w stanie poradzić sobie z wysoką temperaturą. Wynikiem tego jest pojawienie się potówek – krostek na ciele wypełnionych płynem. Najczęściej umiejscawiają się na skórze: szyi, czole, głowie, plecach, między palcami, w okolicy uszu oraz w zgięciach kolan i łokci. Istnieje kilka bezpiecznych i skutecznych metod, żeby sobie z nimi poradzić. Potówki u niemowlaka mogą mieć różną postać. Uzależnione jest to od ich zaawansowania oraz umiejscowienia. Zazwyczaj są to drobne, czerwone kroki, otoczone różowo-czerwonym rumieniem. W bardziej zaawansowanej formie krostki przechodzą w pęcherze. Miejsca, gdzie najczęściej można je zaobserwować, to: twarz, głowa, okolice pod pachą, pod kolanami, w zgięciach łokci oraz miejsca, w których skóra dziecka styka się z pieluchą (pośladki, pachwiny, dolna część pleców). Objawy są indywidualne. U części niemowląt pojawia się świąd, u innych występuje lekkie pieczenie bądź kłucie. Zdarzają się krostki i pęcherze w miejscu drapania. Czynniki predysponujące do powstawania potówek to przede wszystkim: przegrzanie, zbyt ciepłe ubranie w stosunku do temperatury otoczenia, wysokie temperatury powietrza, stosowanie za małych, zbyt obcisłych pieluch. Wszystko to wiąże się z niedojrzałymi gruczołami potowymi, które w skrajnie ciepłych warunkach nie radzą sobie z temperaturą. Niewskazane jest stosowanie nadmiernych ilości oliwki lub wyrobów medycznych zawierających oliwkę, które zatykają pory. Pot nie może wówczas wydostać się z organizmu i stąd „wyskakują” potówki. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Potówki u niemowlaka: jak się ich pozbyć? Najskuteczniejsze na potówki u niemowląt są domowe sposoby. Farmakologiczne leczenie potówek konieczne jest, gdy nie znikają po kilku dniach bądź się nasilają. Wówczas zalecane jest stosowanie odpowiednich kosmetyków, mydeł antybakteryjnych, a w skrajnych przypadkach maści sterydowych. Potówki powinny samoistnie ustąpić po kilku dniach. Jeśli jednak tak się nie stanie, warto wykorzystać kilka domowych sposób na potówki u niemowlaka: Najlepiej zaprzestać lub ograniczyć do minimum stosowanie oliwek oraz innych tłustych wyrobów medycznych. Regularne kąpiele w niezbyt gorącej wodzie, stosowanie delikatnego mydła, przeznaczonego do delikatnej skóry. Do wody podczas kąpieli warto dodać nadmanganian potasu (dostępny w aptekach) lub mąkę ziemniaczaną, które łagodzą nieprzyjemne objawy. Osuszać ciało delikatnym, miękkim ręcznikiem. Ważne, aby nie pocierać nim zbyt mocno skóry dziecka, lecz delikatnie ją poklepywać. Jeśli w domu jest zasypka, można jej użyć zaraz po kąpieli na czyste, suche ciało dziecka. Jeśli mimo zastosowania domowych metod potówki nie zmniejszają się, a wręcz nasilają, konieczne jest udanie się do lekarza pediatry lub dermatologa. Jeżeli leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów, może okazać się, iż nie są to potówki, lecz stan zapalny wywołany bakteriami lub alergią pokarmową. Wówczas lekarz zaleci wykonaniu testów alergicznych oraz pobranie wymazów z miejsc objętych stanem zapalnym. Zobacz także Jak zapobiegać potówkom? Nie dopuszczać do przegrzania ciała niemowlaka. Jeśli planowany jest spacer, dziecko powinno mieć jedną warstwę więcej ubrań niż opiekun, natomiast w pomieszczeniu taką samą. Ważne, aby ubiór był dostosowany do temperatury otoczenia. Zarówno ubrania, jak i pościel dziecka powinny być wykonane z przewiewnej bawełny, która zapewnia dostęp do powietrza. Ważne również jest, aby kołderka malucha nie była ciężka. Jeśli nie ma pewności, czy dziecku nie jest chłodno, należy przyłożyć dłoń do jego karku. Jeśli jest ciepła, a nóżki i dłonie są chłodniejsze, oznacza to, że wszystko jest w porządku. Natomiast chłodny kark sugeruje, iż dziecku jest zimno. Temperatura w pokoju dziecka nie powinna przekraczać 22℃. Warto od czasu do czasu, szczególnie ciepłą wiosną lub latem, pozwolić niemowlakowi pobyć bez pieluchy, żeby przewietrzył skórę na pupie. Regularne kąpiele. Zarówno latem, jak i zimą należy dziecko regularnie myć kosmetykami dostosowanymi do jego wieku. Lepiej użyć delikatnego emolientu lub balsamu niż oliwki po kąpieli. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Alicja Kaczmara Swoją przygodę z medycyna rozpoczęłam już w okresie gimnazjum, gdzie zainteresowałam się biologią człowieka. Z każdym kolejnym etapem edukacji, medycyna stawała się coraz ciekawsza. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Potówki u niemowlaka − co można stosować bezpiecznie na potówki u dziecka? Potówki u niemowląt i noworodków swędzą oraz pieką, do tego nieleczone mogą stać się zmianami ropnymi. Dlatego jeszcze przed pojawieniem się zmian skórnych warto wiedzieć, co na potówki u niemowlaka działa najlepiej. W leczeniu potówek sprawdzą się specyfiki apteczne i naturalne. Potówki u noworodków i niemowląt mogą pojawiać się w różnych miejscach na ciele, wszędzie tam, gdzie zatykają się gruczoły potowe. To częsty problem w pierwszych miesiącach życia dziecka, dotykający niezależnie od pory roku. Potówki u noworodka i niemowlaka nie są groźne, ale sprawiają dyskomfort, dlatego wymagają leczenia. Czytaj również: Atopowe zapalenie skóry u dzieci – objawy i leczenie Jak wyglądają potówki u niemowlaka? Poznaj objawy Gdy dziecko jest marudne, płaczliwe i niespokojne, ale nie ma gorączki, warto sprawdzić, czy nie ma zmian skórnych w fałdach skóry, na pupie lub główce. Przyczyną złego samopoczucia malucha mogą być potówki. Jak wyglądają potówki u niemowlaka? Są najczęściej czerwonymi krostkami z widocznymi w okolicy zmian skórnych stanami zapalnymi. Z kolei potówki u noworodka częściej mają postać niewielkich, białych pęcherzyków bez stanu zapalnego w okolicy wykwitów. W obu przypadkach skóra malca może być zaczerwieniona. Potówki u małego dziecka - jako krosty i pęcherzyki występują w skupiskach i pojawiają się w różnych miejscach na ciele. Częstym problemem są potówki na twarzy, szyi, na karku, pod pachami, w pachwinach, pod kolanami i na pupie. Lokalizacja zmian skórnych związana jest z przyczyną występowania potówek u dziecka. Gruczoły potowe u noworodka i niemowlaka nie są dojrzałe, przez co pot nie wypływa na zewnątrz, ale gromadzi się w porach i je zatyka. Tak powstaje stan zapalny i stąd biorą się potówki u małego dziecka. Potówki na twarzy niemowlaka występują równie często co w innych miejscach na ciele, dlatego krosty na buzi powinny skłonić do poszukiwań zmian skórnych w innych miejscach i podjęcia odpowiednich kroków. >> Ząbkowanie u niemowlaka – objawy i kalendarz ząbkowaniaPotówki u niemowlaka − przyczyny Bezpośrednią przyczyną potówek u dziecka jest pot i zatykanie porów. Może to być efekt niewłaściwej pielęgnacji lub nieodpowiedniej odzieży czy zbyt wysokiej temperatury otoczenia dziecka. Najczęściej potówki u niemowląt pojawiają się wtedy, gdy maluch się przegrzeje, np. gdy jest za ciepło ubrany lub podczas upałów albo sezonu grzewczego, jeśli temperatura w pokoju dziecka jest wysoka. Potówki u niemowlaka na twarzy i w miejscach innych niż fałdy skóry mogą pojawiać się na skutek stosowania nadmiernej ilości oliwki lub zbyt rzadkiego mycia malucha. W niektórych przypadkach potówki u niemowląt mogą być efektem używania nieprzepuszczalnych ochraniaczy na materac w łóżeczku. Wilgoć nie ma gdzie odparować i gromadzi się przy ciele dziecka. W podobny sposób powstają potówki u niemowlaka ubieranego w tkaniny nieprzepuszczalne i sztuczne lub zbyt przylegające do ciała. Warto wiedzieć, jak wyglądają potówki u niemowlaka, by w porę zareagować i pomóc dziecku pozbyć się uporczywego swędzenia, pieczenia czy kłucia. Sprawdź także: Bezpieczne opalanie − jak chronić skórę dziecka przed słońcem? Potówki u niemowlaka i noworodka trzeba leczyć. Brak interwencji może skutkować przemianą niegroźnych krost czy pęcherzyków w zmiany ropne z nadkażeniem bakteryjnym. Dlatego warto wiedzieć, co na potówki u niemowlaka działa zapobiegawczo, jeszcze zanim zmiany skórne się pojawią. Najlepiej nie dopuścić do powstania potówek u dziecka. W tym celu nie należy dziecka przegrzewać, ubierać w ubranka z nieprzepuszczalnych materiałów ani nie używać ceratowych podkładów do łóżeczka czy na przewijak. Lepiej nie nadużywać też kosmetyków natłuszczających. Warto za to wietrzyć skórę malucha podczas przewijania, dokładnie wycierać ją po kąpieli i stosować zasypki. Tym, co na potówki u noworodka i niemowlaka działa kojąco, są napary ziołowe. Przed zastosowaniem domowych terapii najlepiej skonsultować się z lekarzem. Ulgę dziecku może przynieść kąpiel z dodatkiem naparu z rumianku lub nagietka, z dodatkiem mąki ziemniaczanej lub roztworu nadmanganianu potasu (stosowanym także podczas leczenia ospy). Zamiast mąki można stosować krochmal do kąpieli dostępny w aptece. Kąpiel z którymkolwiek z dodatków nie powinna być dłuższa niż 10 minut. >> Choroby pod pieluchą. Jak uniknąć pieluszkowego zapalenia skóry u niemowlaka? >> Odparzenia pieluszkowe u niemowląt – leczenie i zapobieganie. Kosmetyki pielęgnacyjne Potówki u niemowlaka − profilaktyka Potówki u niemowlaka należy przemywać delikatnie gazą i przegotowaną wodą, nie wolno ich wyciskać. Delikatną skórę malca najlepiej myć mydłem antybakteryjnym lub nietłustymi kosmetykami (ale bez substancji ścierających całkowicie płaszcz lipidowy skóry dziecka, czyli bez SLS-ów). Skórę należy regularnie wietrzyć i dokładnie osuszać. Potówki u noworodka i niemowlaka, którym towarzyszy stan zapalny, wymagają wizyty w gabinecie pediatry. Lekarz może przepisać lek w formie maści do stosowania na zmiany. Długo utrzymujące się potówki lub o nietypowym wyglądzie także powinien obejrzeć lekarz, ponieważ może się okazać, że zmiany skórne są objawem choroby. Każdy sposób na potówki u niemowlaka przynoszący dziecku ulgę jest dobry. Warto testować różne metody i korzystać z różnego rodzaju zasypek, które nie powodują zamknięcia porów i nie tworzą dodatkowej blokady dla wilgoci usiłującej wydostać się na zewnątrz skóry. Jeśli potówki u noworodka i niemowlaka nie ustępują, warto skontaktować się z lekarzem. >> Najczęstsze dolegliwości noworodka – napięcie mięśniowe, kolki Potas (K) – badanie elektrolitów we krwi. Jaka jest norma? Oznaczenie stężenia potasu (K+) we krwi jest jednym z podstawowych badań gospodarki elektrolitowej organizmu. Pacjenci z chorobami kardiologicznymi i nefrologicznymi są szczególnie wrażliwi na zmiany poziomu tego pierwiastka. Zarówno hipokaliemia (niski poziom potasu), jak i hiperkaliemia (wysoki poziom potasu) to zaburzenia gospodarki elektrolitowej, które mogą być wyjątkowo groźne dla zdrowia. Jak wygląda badanie poziomu potasu, jak się do niego przygotować i co należy zrobić, aby zadbać o prawidłowe stężenie K+? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Potas jest pierwiastkiem odpowiadającym między innymi za prawidłowe funkcjonowanie tkanek i efektywną pracę mięśni. Wraz z pozostałymi elektrolitami – sodem, chlorkami i jonami wodorowęglanowymi – uczestniczy w regulacji objętości i rozmieszczenia płynów w organizmie oraz w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej. Większość potasu zlokalizowana jest we wnętrzu komórek, a jedynie 2% znajduje się w płynach pozakomórkowych, w tym w osoczu krwi. Niewielka zmiana stężenia potasu we krwi może wywołać groźne objawy w postaci niewydolności oddechowej czy zaburzenia akcji serca. Monitorowanie stężenia tego pierwiastka należy do jednego z najczęściej zlecanych badań analitycznych, w szczególności na oddziałach szpitalnych. Czym jest potas? Potas jest jednym z kilku elektrolitów występujących w organizmie. Odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu, czyli odpowiednie rozmieszczenie wody w komórkach i jamach ciała. Ponadto wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Jest on kationem, inaczej mówiąc jonem obdarzonym dodatnim ładunkiem elektrycznym, zlokalizowanym głównie we wnętrzu komórek. Wraz z sodem wchodzi w skład tzw. pomp sodowo-potasowych, będących częścią błon komórkowych, dzięki czemu potas kontroluje ich właściwą objętość, dodatkowo regulując transport substancji odżywczych, wody i produktów przemiany materii w obu kierunkach (z komórki i do komórki). Rola potasu w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu Potas to pierwiastek, którego ilość i zawartość w organizmie ma podstawowe znaczenie dla zachowania homeostazy. Potas bierze udział w szeregu procesów zachodzących w organizmie: jest aktywatorem ponad 40 różnych reakcji enzymatycznych (przyspiesza ich przebieg), pobudza perystaltykę jelit, reguluje przewodnictwo nerwowe oraz kurczliwość mięśni, bierze udział w syntezie białek, odpowiada za prawidłowe nawodnienie komórek, wpływa na regulowanie rytmu serca, chroni naczynia wieńcowe przed miażdżycą, uczestniczy w wydzielaniu insuliny. Polecane dla Ciebie tabletka, niedobór minerałów zł tabletka, niedobór minerałów, niedobór witamin zł biegunka, wymioty zł tabletka, niedobór witamin zł Oznaczenie stężenia potasu we krwi jest elementem składowym badania oceniającego poziom wszystkich elektrolitów obecnych w osoczu, czyli jonogramu. Analiza poziomu potasu jest najczęściej zlecana wśród pacjentów leczonych kardiologicznie lub przyjmujących preparaty moczopędne, aby ocenić czy stosowane środki nie zaburzają rytmu pracy serca. Do badania należy przystąpić na czczo, czyli po około 12 godzinach przerwy w spożywaniu posiłków, a ponadto na 2–3 dni przed badaniem zaleca się ograniczyć picie alkoholu i unikanie intensywnego wysiłku fizycznego. Oznaczenie stężenia potasu jest badaniem refundowanych przez NFZ, jeśli zostanie zlecone przez lekarza. Można je także wykonać prywatnie, wówczas jego koszt nie powinien przekroczyć 10 zł lub 30–40 zł w przypadku wspomnianego jonogramu. Potas – norma dla kobiety, mężczyzny i dziecka w wynikach badań Prawidłowy poziom potasu u kobiet, mężczyzn i dzieci znajduje się w granicach 3,5–5,0 mmol/l. Analizując wynik badania, warto jednak zwrócić uwagę, czy mieści się on w zakresie normy danego laboratorium diagnostycznego i czy jest oznaczony symbolem wskazującym na przekroczenie wartości prawidłowych: ↑ lub H (ang. High – wysoki) przy podwyższonym i ↓ lub L (ang. Low – niski) przy obniżonym poziomie potasu. Hipokaliemia – przyczyny i objawy za niskiego poziomu potasu w organizmie Obniżony poziom potasu, nazywany inaczej hipokaliemią, może wynikać ze zbyt niskiej podaży tego pierwiastka w diecie, a także ze stanów chorobowych, takich jak hiperaldosteronizm, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (przebiegające z wymiotami lub biegunką), przewlekłe stany zapalne jelit, odmiedniczkowe i kłębuszkowe przewlekłe zapalenie nerek, nowotwory jajników i nerek lub zasadowica metaboliczna. Niekiedy hipokaliemia może być również skutkiem nadmiernej utraty potasu przez nerki, co jest następstwem przyjmowania leków (moczopędnych, kortykosteroidów, agonistów receptorów beta-adrenergicznych, antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych, antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych). Objawy towarzyszące hipokaliemii zależą od stopnia niedoboru potasu. Początkowo mogą one pozostawać niezauważone, jednak przy większym niedoborze może dochodzić do osłabienia mięśni i ich bolesnych skurczów, ponadto zaparć, zwiększenia objętości wydalanego moczu i towarzyszącego mu uczucia pragnienia, a w końcu także do zaburzeń rytmu pracy serca, w tym do migotania komór, czyli stanu zagrażającego życiu. Ze względu na to, już przy początkowych oznakach zaburzeń w poziomie elektrolitów warto udać się do lekarza lub do najbliższego punktu pobrań. Hiperkaliemia – przyczyny i objawy zbyt wysokiego poziomu potasu w organizmie Do wzrostu stężenia potasu, czyli do hiperkaliemii dochodzi najczęściej na skutek niewydolności nerek lub kory nadnerczy (choroby Addisona), powikłań cukrzycy, hipoaldosteronizmu, odwodnienia, nadmiernej podaży sodu w diecie, niedotlenienia tkanek – skutkującego kwasicą metaboliczną lub oddechową, rozległych oparzeń i innych stanów, którym towarzyszy rozpad komórek. Również przyjmowanie leków – beta-blokerów, przeciwzapalnych, moczopędnych – może podnosić poziom potasu we krwi. Objawy hiperkaliemii, które powinny skłaniać do wizyty u lekarza to przede wszystkim obniżenie siły mięśniowej, skurcze lub porażenie mięśni, apatia, splątanie, drętwienie kończyn, drgawki i zaburzenia rytmu serca. Poziom potasu przekraczający 7 mmol/l jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego wezwania pomocy medycznej. Jak zadbać o prawidłowe stężenie potasu? Na stężenie potasu w organizmie wpływa zarówno ilość spożywanej wody, rodzaj stosowanych leków, jak i diety bogatej w ten pierwiastek. Osoby, które potrzebują uzupełniać poziom potasu we krwi, powinny częściej sięgać po takie produkty, jak suszone owoce (morele, śliwki, daktyle czy figi), kaszę gryczaną, jęczmienną, pomidory, pieczywo żytnie, ryby, mięso z kurczaka i indyka, soki z pomidorów i buraków, banany, kakao, grzyby i orzechy. Przy wystąpieniu dużych niedoborów warto rozważyć dodatkową suplementację potasu, poprzedzoną konsultacją z lekarzem. Pacjenci cierpiący na hiperkaliemię powinni z kolei ograniczać spożywanie tego typu pokarmów i dbać o prawidłowe nawodnienie organizmu. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Wymaz z gardła – ile kosztuje badanie i gdzie można je wykonać? Wielokrotnie każdy z nas cierpiał z powodu bólu gardła czy chrypki. Są to najczęściej występujące choroby gardła. Czasem zdarza się jednak, że infekcje gardła dopadają nas zbyt często oraz ciągle nawracają pomimo stosowania właściwego leczenia. Co można zrobić w takiej sytuacji? Wtedy można zdecydować się na wykonanie wymazu z gardła, który może pomoc naszemu lekarzowi prowadzącemu w postawieniu właściwej diagnozy i ułatwi też włączenie najlepszego dla nas leczenia. Test ureazowy na Helicobacter pylori – na czym polega i kiedy się go wykonuje? Helicobacter pylori to bakteria odpowiedzialna za występowanie choroby wrzodowej czy nowotworów żołądka. Do jej wykrycia stosuje się test ureazowy, który wykonywany jest podczas gastroskopii. Na czym polega to badanie i jak się do niego przygotować? Jakie są wskazania do przeprowadzenia testu ureazowego? APTT – czas kaolinowo-kefalinowy, normy i wskazania. Kiedy należy wykonać badanie? APTT to jeden z parametrów krwi, którego oznaczenie jest bardzo istotne, kiedy należy zbadać stopień krzepliwości krwi pacjenta, u którego planowana jest operacja chirurgiczna lub leczonego z powodu chorób natury zakrzepowo-zatorowej. Niezwykle istotnym czynnikiem wpływającym na czas częściowej tromboplastyny po aktywacji mogą być choroby wątroby lub zaburzenia ilość witaminy K w organizmie. Jak wygląda badanie APTT, czy jest refundowane i jak się do niego przygotować? Sód (Na) – badamy elektrolity we krwi. Norma, hiponatremia, hipernatremia Badanie stężenia sodu (Na) jest jednym z głównych oznaczeń parametrów krwi. Nie jest badaniem drogim ani też wymagającym specjalnego przygotowania, niemniej kontrolowanie poziomu sodu jest bardzo istotne. Wszelkie nieprawidłowości w stężeniu tego elektrolitu mogą być bardzo groźne dla zdrowia, szczególnie osób, u których zdiagnozowano choroby kardiologiczne, jak chociażby nadciśnienie tętnicze lub nefrologiczne, jak niewydolność nerek. Jak wygląda badanie, czy jest refundowane, ile kosztuje i jakie są normy dla kobiet, mężczyzn i dzieci? Odpowiadamy w niniejszym artykule. Troponina – badanie i normy. Czy podwyższony poziom troponin zawsze świadczy o zawale serca? Białka kurczliwe mięśni poprzecznie prążkowanych to troponiny. Ich stężenie we krwi wzrasta już 3 godziny po zawale serca lub innym rodzaju uszkodzenia mięśnia sercowego. Badanie troponin zleca się w celu potwierdzenia lub wykluczenia diagnozy dotyczącej ataku serca. Istnieją jednak inne przyczyny wysokiego poziomu troponin we krwi pacjenta, jak chociażby zatorowość płucna, niewydolność serca lub nerek, ale także wyjątkowo ciężki wysiłek fizyczny (często obserwowany u maratończyków czy triathlonistów). Jak wygląda badanie poziomu troponin i które zaburzenia organizmu mogą wywołać ich obecność we krwi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Insulina – normy we krwi, wskazania, cena. Badanie insuliny po obciążeniu. Czy hiperglikemia i hipoglikemia są groźne dla życia? Insulina i normy z nią związane są jednym z głównych wskaźników prawidłowej pracy trzustki. Badanie poziomu tego hormonu pozwala na dokonanie oceny zmian w gospodarce węglowodanowej, a w przypadku wystąpienia hipoglikemii lub hiperglikemii wdrożenie odpowiedniego leczenia tych zaburzeń, których zaniedbane może się rozwinąć w szereg chorób metabolicznych, w tym przede wszystkim w cukrzycę typu II. Osoby, które zauważyły u siebie zaburzenia widzenia, zawroty głowy, przyspieszoną akcję serca lub zlewne poty powinny koniecznie zgłosić się na badanie poziomu insuliny. Wysoki poziom prolaktyny (hiperprolaktynemia) w wyniku badania krwi Hiperprolaktynemia jest jednym z objawów guza przysadki (łac. prolactinoma), chorób podwzgórza, zaburzeń funkcji gruczołu tarczycowego (np. niewyrównania niedoczynność tarczycy), niewydolności nerek, ale także ciąży. Objawami, które powinny skłonić pacjenta do zbadania poziomu PRL, są zaburzenia miesiączkowania, trudności z zajściem w ciążę, mlekotok, uderzenia gorąca, trądzik lub zauważalnie obniżone libido. Leczenie hiperprolaktynemii polega głównie na farmakoterapii i leczeniu przyczynowym podwyższonego stężenia PRL, czyli choroby, która wywołała ten stan. Holotranskobalamina – badanie wczesnych niedoborów witaminy B12 Istnieje pula badań, które regularnie powinien wykonać każdy weganin lub wegetarianin, a także osoby, które mają wszelkie objawy niedokrwistości lub zauważają u siebie niedobory witaminy B12, do których należy, chociażby mrowienie i pieczenie skóry, drętwienie kończyn lub zaburzenia snu. Postawienie diagnozy dotyczącej groźnego niedoboru wit. B12 jest możliwe już na jego wczesnym etapie, dzięki wykonaniu oznaczenia poziomu holoTC, czyli holotranskobalaminy. Jak się przygotować do badania poziomu holoTC, czy trzeba być na czczo i jakie są objawy obniżonego poziomu witaminy B12? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Małżowiny uszne niemowlaka trzeba myć tak samo jak resztę ciała dziecka. Dziecko ciągle chwyta za małżowinę, pojawia się duża ilość woskowiny albo do uszu niemowlęcia wlała się woda? Nie wiesz, co w takich sytuacjach zrobić? Nie jesteś sama! Poznaj 10 najczęściej zadawanych pytań pediatrom na temat uszu niemowlaka i rozwiej swoje wątpliwości! Pielęgnacja uszu niemowlęcia przysparza rodzicom wielu rozterek. W rzeczywistości nie jest to tak skomplikowane, jak się wydaje. Oto 10 najczęściej zadawanych pytań pediatrom na temat pielęgnacji uszu niemowląt: Przeczytaj: Uszy niemowlaka: 10 mitów związanych z pielęgnacją uszu noworodka i niemowlaka 1. Moja córka często podczas zasypiania lub karmienia piersią chwyta rączką za ucho. Lekarz nie stwierdził niczego złego, ale wciąż się martwię. Czy mam pójść do laryngologa? Nie ma takiej potrzeby, zwłaszcza że uszy dziecka zostały zbadane przez lekarza. Niemowlęta często mają różne nawyki, które je uspokajają i pozwalają poczuć się lepiej. Jedne dzieci przytulają się do pieluszki tetrowej, inne muszą ssać smoczek, a jeszcze inne chwytają za małżowinę. Robią to zwykle, gdy są zmęczone, czyli właśnie podczas zasypiania lub pod koniec karmienia, gdy mają ochotę na drzemkę. Nie świadczy to o niczym niepokojącym, oczywiście pod warunkiem, że malec nie płacze, nie gorączkuje i nie ma żadnych innych objawów świadczących o infekcji. Przeczytaj: Przyczyny płaczu niemowlaka. Jak rozpoznać, dlaczego niemowlę płacze? 2. Wieczorna kąpiel dziecka to dla mnie wielki stres. Ciągle się obawiam, czy właściwie dbam o jego uszy. Jak to robić? Małżowiny uszne trzeba myć tak samo jak resztę ciała dziecka. Nie należy się tego bać. Wystarczy palcem delikatnie je zmoczyć, lekko namydlić, a następnie dłonią spłukać. Zakamarki małżowiny można tuż przed lub już po kąpieli wymyć patyczkiem kosmetycznym z szeroką końcówką. Ważne, aby nie wkładać patyczków do wnętrza przewodu słuchowego. Może to spowodować wepchnięcie woskowiny głębiej i stworzenie czegoś w rodzaju korka, który później bardzo trudno usunąć. 3. Za uszami synka gromadzi się biaława maź. Co to jest? To zapewne resztki pokarmu ściekającego podczas karmienia. Mleko gromadzi się tam i zasycha. Dlatego uszy malca trzeba dokładnie myć podczas kąpieli, zwracając uwagę nie tylko na zakamarki małżowiny, ale także na miejsca z tyłu małżowiny usznej. Potem wystarczy osuszyć skórę za uszami dziecka brzegiem ręcznika. Warto również po karmieniu skontrolować te okolice i w razie ulania mleka, wytrzeć skórę po posiłku. Polecamy: Jak właściwie czyścić uszy niemowlęcia? 4. Czy mogę wyleczyć zapalenie ucha u 5-miesięcznego dziecka domowymi sposobami? Chciałabym uniknąć podawania mu antybiotyku. Niestety, u tak małych dzieci zawsze konieczny jest antybiotyk, aby zapobiec powikłaniom zapalenia ucha środkowego. Zwlekając z antybiotykiem, można dziecku tylko zaszkodzić. Niektórzy rodzice podpowiadają, aby wsunąć do przewodu słuchowego gazik nasączony spirytusem, listek geranium lub obrany ze skórki liść aloesu, ale nie wolno tego robić. Drobiazgi te podrażniają, mogą też wręcz zacząć gnić. Niewskazane są także ciepłe okłady w okolicy uszu, bo czasem nasilają stan zapalny. Nie należy też stosować żadnych kropli do uszu na własną rękę. Jeśli bowiem doszło do uszkodzenia błony bębenkowej (lekarz może to stwierdzić, oglądając ucho otoskopem), zastosowanie niewłaściwych kropli może przyczynić się do upośledzenia słuchu. Zawsze przy podejrzeniu zapalenia ucha trzeba iść z malcem do lekarza, który po zbadaniu dziecka zdecyduje o sposobie leczenia. Przeczytaj także: Podawanie dziecku antybiotyków jest stresujące? Ten trik ratowniczki rozwiąże problem 5. Zauważyłam na uchu synka kulkę brązowej wydzieliny. Czy to groźne? To zapewne woskowina. Wytwarzana jest przez gruczoły przewodu słuchowego zewnętrznego. Choć jej widok często niepokoi rodziców, niesłusznie uznają ją za samo zło. Zadaniem woskowiny jest wychwytywanie zanieczyszczeń, które mogą się przedostać do ucha, a więc ochrona przewodu słuchowego i błony bębenkowej. Woskowina ogranicza wpływanie wody do ucha, osłania przewód słuchowy przed urazami, a dzięki kwaśnemu odczynowi, zmniejsza ryzyko infekcji. Jest więc naprawdę potrzebna. Jej nadmiar usuwany jest na zewnątrz, często właśnie w takiej postaci jak u synka. Wystarczy woskowinę zebrać chusteczką – i po sprawie. 6. Chcę przekłuć uszy mojej 8-miesięcznej córce. Czy są jakieś medyczne zakazy z tym związane? To nie jest dobry pomysł. I nie chodzi tylko o kwestie estetyki, bo to dla każdego może oznaczać coś innego. Warto się jednak zastanowić, czy kolczyki w uchu niemowlęcia lub małego dziecka naprawdę dodają urody? Rodzice często przeżywają dyskomfort związany z podaniem dziecku szczepionki, a nie martwią się bólem przy przekłuwaniu uszu. A to bolesny dla dziecka zabieg. Przekłuwanie uszu niesie ze sobą ryzyko nieprawidłowego gojenia się rany. Warto również pamiętać, że podczas zabawy łatwo zaczepić o kolczyk i uszkodzić płatek ucha. Lekarze odradzają przekłuwanie uszu w tak młodym wieku, ale ostateczna decyzja należy oczywiście do rodziców. Przeczytaj: Przekłuwanie uszu u niemowlaka - czy kilkumiesięczna dziewczynka potrzebuje kolczyków? 7. Woskowina mojej córki jest prawie brązowa. Czy to oznacza chorobę? Taka barwa woskowiny u zdrowego dziecka nie budzi obaw. Woskowina może mieć bowiem różne kolory: od jasnożółtej po brązową. Podobnie jest z konsystencją: bywa lepka lub bardziej sucha. 8. Dotychczas czyściłam uszy synka patyczkami kosmetycznymi. Lekarka powiedziała, że to błąd, bo mogę w ten sposób coś uszkodzić. Ale tak samo postępowałam u starszego syna i nic się nie stało. Czy to nie przesada? Zdecydowanie to nie jest przesada. Wystarczy mycie małżowiny usznej wodą z mydełkiem dla niemowląt. W ten sposób zostaną usunięte wszystkie zanieczyszczenia. Dzięki ruchom rzęsek wyściełających przewód słuchowy woskowina jest regularnie usuwana na zewnątrz ucha, skąd wystarczy ją zmyć podczas kąpieli opuszkami palców. Nie potrzeba żadnych innych specjalnych zabiegów. Wsuwając patyczki lub inne przedmioty do wnętrza przewodu słuchowego, łatwo o podrażnienie lub uszkodzenie jego wnętrza. Może dojść wtedy do skaleczenia lub nadmiernego wytwarzania woskowiny. W skrajnej sytuacji uszkodzeniu może ulec błona bębenkowa, a to już naprawdę poważny problem. Przeczytaj: Jak właściwie czyścić uszy niemowlęcia? 9. Synek ma pół roku. Chcę iść z nim na basen, ale co będzie, jak zamoczą mu się uszy? Pobyt na basenie i pluskanie się w wodzie mogą sprawić dziecku dużo frajdy. To także przyjemny sposób spędzania czasu z maleństwem. Ważne, aby wybrać kompleks o dobrej opinii – czysty, z basenem przeznaczonym dla niemowląt i wodą o odpowiedniej temperaturze. Jeśli dziecko jest zdrowe, można zabrać je na basen. Nic złego się nie stanie, jeśli do uszu wleje się woda. Przedostanie się wody do przewodu słuchowego zewnętrznego jest dla dziecka bezpieczne. Głębiej położone struktury oddzielone są przecież od świata zewnętrznego szczelną błoną bębenkową. Wystarczy po pobycie w wodzie osuszyć uszy, wycierając je delikatnie ręcznikiem. Jeśli jednak malec miał w przeszłości problemy z uszami, warto przed pierwszą wizytą na basenie poprosić lekarza o zbadanie uszu dziecka. 10. Czy latem na spacer trzeba zakładać dziecku czapkę osłaniającą uszy? To zależy od pogody. W chłodne lub wietrzne dni na pewno warto zabezpieczyć uszy dziecka czapeczką, która chroni też okolice uszu. Ale w upały zakładanie takiej czapki jest zbędne, wręcz może przyczyniać się do przegrzania malca. Aby chronić go przed słońcem, wystarczy lekki kapelusik lub chusteczka. Polecamy: "Przekłułam uszy półrocznej córce. Czy żałuję?" Czy to dobre dla uszu? NIE hałas wsuwanie patyczków higienicznych do przewodu słuchowego wkładanie do uszu jakichkolwiek przedmiotów wkładanie do uszu wacików, gazików ogrzewanie okolicy małżowiny TAK mycie palcem pływanie w basenie lub zamaczanie podczas kąpieli (jeśli dziecko jest zdrowe) osuszanie uszu ręcznikiem po kąpieli zakładanie malcowi czapeczki w chłodne lub wietrzne dni miesięcznik "M jak mama"